Children of Heaven

แนวหนัง (อิหร่าน) : ชีวิต (น่ารัก น่าลุ้น)

ระดับความเข้าใจเนื้อเรื่อง : ง่าย ถึง ค่อนข้างง่าย

บรรยายเนื้อเรื่อง : อย่างละเอียด (คำเตือน - มีการเฉลยตอนสำคัญ)

     ด.ช. อาลี นักเรียนชั้น ป. ๓ เพิ่งเสร็จจากการทำงาน และ ไปรับรองเท้าสีชมพูของน้องสาว มาจากช่างซ่อมรองเท้า ก่อนกลับบ้านได้แวะร้านผลไม้เพื่อซื้อมันฝรั่ง อาลีวางรองเท้าที่อยู่ในถุงพลาสติกสีดำไว้หน้าร้าน ในขณะที่อาลีกำลังเลือกมันฝรั่งอยู่นั้น มีคนเก็บของเก่าขายเข็นรถมาจอดอยู่หน้าร้าน แล้วหยิบเอาถุงหลายใบที่เจ้าของร้านผลไม้ยกให้ โดยได้หยิบเอาถุงที่มีรองเท้ารวมไปด้วย อาลีซื้อของเสร็จก็พบว่า รองเท้าของน้องสาวได้หายไปแล้ว อาลีหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ

     อาลี กลับถึงบ้าน มาเห็นแม่กำลังทะเลาะกับคนเก็บค่าเช่าบ้าน อยู่ที่ลานซักผ้าหน้าบ้านพอดี ครอบครัวอาลีค้างค่าเช่าบ้านมา ๕ เดือนแล้ว เมื่ออาลีเดินเข้าไปในบ้าน ซาร่า ผู้เป็นน้องสาวก็ถามถึงรองเท้าที่เอาไปซ่อม อาลีบอกซาร่าไปตามตรง พอเห็นซาร่าเสียใจ อาลีก็บอกว่า จะไปหาดูอีกรอบ อย่าเพิ่งบอกแม่ อาลีย้อนกลับไปดูที่ร้านผลไม้ แต่ก็ไม่พบรองเท้าคู่นั้น

     ในขณะที่ อาลี และ ซาร่า กำลังทำการบ้านกันอยู่ พ่อ กับ แม่ ก็กำลังคุยกันถึงเรื่องที่ยังไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้าน ซาร่าจึงเขียนข้อความลงในสมุดการบ้าน แล้วส่งให้อาลีอ่าน เพื่อถามถึงรองเท้าที่ซาร่าจะต้องใส่ไปโรงเรียนวันพรุ่งนี้ เพราะไม่อยากให้พ่อแม่รู้เรื่องที่รองเท้าหายไป อาลีเขียนตอบกลับไปว่า ให้ซาร่าใส่รองเท้าผ้าใบของเขาไปก่อน เพราะพ่อไม่มีเงินซื้อให้ใหม่ โดยให้ซาร่าใส่ไปเรียนรอบเช้า พอเลิกเรียนค่อยเอามาให้อาลีใส่ไปเรียนรอบบ่ายต่อ ซาร่าเขียนปฏิเสธไป อาลีจึงเขียนบอกว่า "พี่ขอร้อง" พร้อมกลับยื่นดินสอของตัวเองให้ซาร่า เพราะเห็นว่าดินสอของซาร่าเหลือสั้นมากแล้ว ซาร่าจึงยอมตกลง

     เช้าวันรุ่งขึ้น ซาร่า ใส่รองเท้าผ้าใบของอาลีไปโรงเรียนทั้งน้ำตา พอเลิกเรียน ซาร่าก็รีบวิ่งเพื่อเอารองเท้าไปให้อาลี เมื่อเปลี่ยนเอารองเท้าแตะให้ซาร่าใส่แทนแล้ว อาลีจึงรีบวิ่งไปโรงเรียนทันที แต่ก็ไปไม่ทันเวลาเข้าแถว ทำให้อาลีไปโรงเรียนสายเป็นครั้งแรก ครูใหญ่เห็น แต่ก็ยังไม่ได้ว่าอะไร ในตอนเย็นวันเดียวกันนั้น ซาร่ากำลังนั่งล้างจานอยู่หน้าบ้าน เมื่ออาลีกลับมาถึง ซาร่าก็เห็นว่า รองเท้าผ้าใบของอาลีดูสกปรกมาก จึงบอกอาลีว่า พรุ่งนี้ไม่กล้าใส่ไปโรงเรียนแล้ว อาลีจึงชวนน้องซักรองเท้าด้วยกัน ในระหว่างซักรองเท้า ทั้งคู่ก็เป่าฟองสบู่เล่นกัน สนุกสนานตามประสาพี่น้อง แต่ในคืนนั้นฝนตก ทำให้รองเท้าที่ตากไว้เปียกอีก

     เช้าวันต่อมา ซาร่า ต้องใส่รองเท้าผ้าใบที่ยังเปียกชุ่มอยู่ไปโรงเรียน แต่นั่น...ก็ยังไม่ทำให้ซาร่าเป็นกังวลมากนัก เมื่อเทียบกับที่ครูให้ทำข้อสอบจนเลยเวลาเลิกเรียน ซาร่าจึงต้องรีบทำข้อสอบจนเสร็จเป็นคนแรกของห้อง แล้วจึงขออนุญาตครูกลับก่อน ด้วยความเป็นห่วงอาลีที่กำลังรอรองเท้าอยู่ ซาร่ารีบวิ่ง และ กระโดดข้ามท่อระบายน้ำ จนรองเท้าข้างขวาตกลงไปในท่อ และ ถูกกระแสน้ำซัดไหลไปอย่างรวดเร็ว ซาร่าวิ่งตามไปเท่าไหร่ก็ไม่ทัน จนรองเท้าลอยเข้าไปติดอยู่ใต้แผ่นหิน ซาร่าจึงได้แต่นั่งร้องไห้ ลุงเจ้าของร้านแถวนั้นเห็นซาร่าร้องไห้อยู่หน้าร้าน จึงเดินเข้ามาถาม และ ช่วยเก็บรองเท้ากับลุงอีกคนหนึ่งจนสำเร็จ ซาร่ารีบเอารองเท้าไปให้อาลีทั้งน้ำตา

     อาลี ใส่รองเท้าที่เปียกข้างหนึ่งไปโรงเรียนสายกว่าเมื่อวาน ครูใหญ่จึงเรียกมาตักเตือน ก่อนปล่อยอาลีไปเข้าห้องเรียน ในวันนี้ ครูประจำชั้นได้ประกาศผลสอบ อาลีติดอันดับหนึ่งในสามคนที่ได้คะแนนสูงสุดของห้อง ครูจึงบอกให้อยู่รอหลังเลิกเรียน อาลีเดินกลับบ้าน ได้พบซาร่าระหว่างทาง จึงเอาปากกาสีทองที่ครูให้เป็นรางวัลนั้นยกให้ซาร่า ทำให้ซาร่ายิ้มได้

     ในวันถัดมา ขณะที่ซาร่ากำลังเข้าแถวกับเพื่อนๆ ก็เหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่รองเท้าสีชมพูที่หายไปคู่นั้น พอถึงช่วงเวลาพัก ซาร่าก็เดินหาตัวเด็กคนนั้นจนเจอ แต่ก็ทำได้แค่มอง แล้วค่อยแอบไปดักรอหลังเลิกเรียน ซาร่าแอบเดินตามเด็กคนนั้นไปจนถึงหน้าบ้าน และ ได้ยินแม่ของเด็กคนนั้นเรียกชื่อว่า โรยา

     อาลี ไปโรงเรียนสายเป็นครั้งที่สาม คราวนี้ครูใหญ่ดักรออยู่ จึงบอกให้อาลีไปตามพ่อ หรือ แม่ มาพบครู อาลีบอกว่า วันนี้พ่อต้องทำงาน พรุ่งนี้พ่อก็ต้องทำงาน แม่ก็ไม่สบาย ครูใหญ่จึงไล่ให้อาลีกลับบ้านไป ครูประจำชั้นซึ่งเพิ่งเดินเข้ามา เห็นอาลีเดินร้องไห้ จึงถามไถ่ แล้วจึงช่วยรับรองกับครูใหญ่ว่า อาลีเป็นเด็กดี ไม่เคยเหลวไหล หรือ เกเรมาก่อน ครูใหญ่จึงยอมให้อาลีกลับเข้าห้องเรียน

     ซาร่า พาอาลีไปแอบดูที่หน้าบ้านของโรยา จนได้เห็นโรยากำลังพาพ่อที่ตาบอดออกไปขายของ ทั้งคู่เห็นอย่างนั้นแล้วจึงกลับบ้านไปโดยไม่ได้พูดอะไร ส่วนพ่อของอาลีนั้น ได้ยืมเครื่องมือทำสวนมาจากเพื่อน จึงคิดที่จะพาอาลีไปรับจ้างทำสวนเพื่อหารายได้เพิ่ม

     เมื่อถึงวันหยุด พ่อก็ขี่รถจักรยานพาอาลีซ้อนท้ายเข้าไปในเมือง แล้วต้องเข็นรถจักรยานขึ้นเนินเขา ไปยังหมู่บ้านที่มีแต่คนรวย พ่อกับอาลีช่วยกันกดกริ่งหน้าประตูแทบทุกบ้าน แต่ก็ไม่มีใครสนใจให้ทำสวน แถมยังถูกสุนัขเห่าไล่อีก ทั้งคู่จึงรีบวิ่งหนีกันจนเหนื่อยหอบ ขณะที่พ่อกำลังนั่งพักอยู่นั้น อาลีหันไปเห็นก๊อกน้ำที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง จึงได้อาศัยดื่มน้ำจากก๊อกนั้น ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงเด็กผู้ชายพูดผ่านลำโพงข้างประตูออกมา ชวนอาลีคุยด้วย อาลีจึงบอกให้ถามผู้ใหญ่ในบ้านเรื่องทำสวน เด็กน้อยตอบว่า มีแต่ปู่ซึ่งนอนหลับอยู่ อาลีกับพ่อจึงเดินจากไป

     แต่...ยังไม่ทันไร เด็กน้อยกับปู่ก็ออกมาหน้าบ้าน ทั้งคู่ตะโกนเรียกอาลีกับพ่อ ให้เข้าไปทำสวนในบ้าน เพราะอยากได้เพื่อนเล่น เด็กน้อยจึงชวนอาลีไปเล่นด้วยกัน อาลีเองก็สนุกไปกับเด็กน้อย และ ของเล่นที่ไม่เคยได้เล่นมาก่อนเลย จนกระทั่งเด็กน้อยหลับไป พ่อก็ทำสวนเสร็จเรียบร้อยพอดี เจ้าของบ้านได้ให้ค่าจ้างเป็นเงินจำนวนมาก เพราะรู้สึกชื่นชอบในฝีมือการทำสวนของพ่ออาลี เมื่อเห็นว่าพ่อกำลังดีใจที่ได้เงินมากพอที่จะใช้ได้ทั้งเดือน จึงบอกให้พ่อซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้ซาร่าด้วย พ่อก็รับปาก ในขณะที่กำลังขี่รถจักรยานลงเนิน เบรกก็เสียพอดี ทำให้รถจักรยานพุ่งลงเนินอย่างรวดเร็ว จนไปชนเข้ากับต้นไม้ข้างทาง รถจักรยานพัง พ่อได้รับบาดเจ็บ จึงต้องอาศัยนั่งท้ายรถกระบะของคนอื่นกลับบ้าน เมื่อกลับถึงบ้าน แม่บอกว่า เจ้าของบ้านมาทวงค่าเช่าอีกแล้ว พ่อจึงบอกว่า พรุ่งนี้จะไปจ่ายค่าเช่าบ้าน

     ซาร่า ทำปากกาตกโดยไม่รู้ตัว ขณะกำลังวิ่งกลับบ้าน โรยาเก็บได้ แต่เรียกซาร่าไม่ทัน ในช่วงบ่ายวันนั้น ครูวิชาพละได้ประกาศรับสมัครคัดเลือก ตัวแทนแข่งวิ่งระยะไกลของโรงเรียน อาลีก้มมองดูรองเท้าผ้าใบของตัวเอง ที่ทั้งเก่าและขาด จึงไม่คิดที่จะสมัคร วันรุ่งขึ้น โรยา เอาปากกาสีทองมาคืนให้ซาร่าในช่วงพัก จึงได้โอกาสทำความรู้จักกัน และ ในวันเดียวกันนั้น พ่อที่ตาบอดก็ได้ซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้โรยา แม่ของโรยาจึงเอารองเท้าสีชมพูไปแลกของ กับคนรับแลกของเก่า เมื่อซาร่าได้รู้เรื่องนี้จากโรยาในภายหลัง ก็ได้แต่บ่นเสียดายรองเท้าคู่นั้น

     อาลี ได้แต่เฝ้ามองคนอื่นๆ ที่กำลังแข่งวิ่งเพื่อเป็นตัวแทนของโรงเรียน จากทางหน้าต่าง จนกระทั่งได้เห็นประกาศรายชื่อตัวแทนฯ และ รางวัลสำหรับผู้ชนะการแข่งขัน

รางวัลที่ ๑ ได้เข้าค่ายพักแรมฟรี ๒ สัปดาห์ และ ชุดกีฬา

รางวัลที่ ๒ ได้เข้าค่ายพักแรมฟรี ๑ สัปดาห์ และ อุปกรณ์การศึกษา

รางวัลที่ ๓ ได้เข้าค่ายพักแรมฟรี ๑ สัปดาห์ และ รองเท้าผ้าใบ ๑ คู่

     อาลี อยากได้รองเท้าให้น้อง จึงไปขอสมัครกับครูพละ แต่ครูไม่ยอมรับ เพราะได้คัดเลือกตัวแทนฯไปเรียบร้อยแล้ว อาลีจึงอ้อนวอน และ ร้องไห้ พร้อมทั้งสัญญากับครูว่า จะชนะการแข่งขันให้ได้ ครูจึงใจอ่อนยอมให้อาลีวิ่งให้ดู เมื่อได้จับเวลาการวิ่งของอาลีแล้ว ครูรู้สึกพอใจที่อาลีวิ่งได้เร็วมาก จึงยอมเพิ่มชื่ออาลีเป็นตัวแทนฯอีกคน อาลีรีบนำข่าวดีนี้กลับไปบอกให้ซาร่ารู้ โดยบอกว่า จะต้องได้รางวัลที่ ๓ แน่ๆ แล้วจะขอเปลี่ยนจากรองเท้าผ้าใบ เป็นรองเท้าผู้หญิงให้ซาร่า

     เมื่อวันแข่งขันมาถึง มีเด็กจากโรงเรียนอื่นๆเข้าแข่งขันเป็นร้อยคน ในการแข่งขันวิ่งรอบทะเลสาป อาลีวิ่งแซงเด็กส่วนใหญ่จนเหนื่อย พื้นรองเท้าก็ทะลุ แต่เมื่อนึกถึงน้องสาว อาลีก็มีแรงฮึดจนสามารถวิ่งเร็วขึ้นอีก แม้จะถูกเด็กคนหนึ่งดึงจนหกล้ม อาลีก็ไม่ยอมแพ้ รีบลุกขึ้นมาวิ่งต่อ จนกระทั่งใกล้ถึงเส้นชัย อาลี และ เด็กอีก ๔ คน ก็ยังวิ่งสูสีกันอยู่ และแล้ว ในที่สุด อาลีก็เข้าเส้นชัยเป็นคนแรก ได้รางวัลที่ ๑

     ในขณะที่ครูทุกคนที่มาด้วย กำลังดีใจมาก อาลีกลับร้องไห้ และ ถูกถ่ายรูปทั้งที่น้ำตานองหน้า อาลีจึงต้องกลับบ้านไปพร้อมกับ ความผิดหวัง และ เสียใจ เมื่อซาร่าเห็นสีหน้าของอาลีก็ได้ทันทีรู้ว่า ไม่ได้รองเท้า แต่ซาร่าก็ไม่ว่าอะไร  อาลีถอดรองเท้าที่ขาด และ พื้นทะลุออก แล้วค่อยๆแช่เท้าที่บวมพองจากการวิ่ง ลงในบ่อน้ำหน้าบ้าน ในเวลานั้นพี่น้องทั้งคู่ยังไม่รู้ว่า พ่อกำลังกลับมาบ้าน และ ได้แวะซื้อรองเท้าคู่ใหม่ให้ซาร่าด้วย

หมายเหตุ : หากต้องการฟังเสียงต้นฉบับ ให้เลือก French จะได้ฟังเสียงจริงของนักแสดงเด็กที่น่ารัก เป็นภาษาอิหร่าน ไม่ใช่ภาษาฝรั่งเศส

แผ่นหนัง : DVD ลิขสิทธิ์ ค่าย REMASTER (รี มาสเตอร์) ภาพคมชัด เสียงดี